RODITELJ KOME JE DETE POVERENO I KOJI SAMOSTALNO VRŠI RODITELJSKO PRAVO NEMA IZVORNO PRAVO STANOVANJA NA STANU U SVOJINI DRUGOG RODITELJA KOME DETE NIJE POVERENO VEĆ TO PRAVO IMA SAMO UZ DETE I U NJEGOVOM NAJBOLJEM INTERESU. U SKLADU SA NAVEDENIM RODITELJ KOME JE DETE POVERENO I KOJI SAMOSTALNO VRŠI RODITELJSKO PRAVO NEMA AKTIVNU LEGITIMACIJU ZA UTVRĐENJE I USTANOVLJENJE PRAVA STANOVANJA U KORIST DETETA, VEĆ JE U PARNICI AKTIVNO LEGITIMISANO DETE, ČIJE JE TO IZVORNO PRAVO.

Iz obrazloženja:

Pobijanom presudom utvrđeno je pravo stanovanja mlt. A.Đ. na jednoiposobnom stanu tuženog u Novom Sadu, ul. P. broj 10, površine 56m2, do punoletstva deteta. Tužilja je oslobođena obaveze plaćanja takse na tužbu i presudu.

Pobijanom presudom sud utvrđuje da stranke iz bračne zajednice imaju jedno dete. mlt. A.Đ. rođenu 18.03.2016. godine. U toku trajanja bračne zajednice parnične stranke su sa zajedničkim detetom živele u jednoiposobnom stanu tuženog broj 21, površine 56 m2, u Novom Sadu, ul. P. broj 10. Zajednica života stranaka je prestala 17.09.2016. godine, kada je tuženi napustio stan i preselio se kod svojih roditelja, dok u stanu i sada žive tužilja i mlt. kćerka stranka A.Đ. Delimičnom presudom Osnovnog suda u Novom Sadu, posl. broj P2- 1813/16 od 26.04.2017. godine, pravnosnažno je razveden brak stranaka i mlt. A.Đ. poverena na staranje i samostalno vršenje roditeljskog prava majci.

Prema odredbi člana 194 stav 1 Porodičnog zakona, dete i roditelj koji vrši roditeljsko pravo imaju pravo stanovanja na stanu čiji je vlasnik drugi roditelj deteta, ako dete i roditelj koji vrši roditeljsko pravo nemaju pravo svojine na useljivom stanu. Iz navedene zakonske odredbe nesumnjivo proizilazi da roditelj kome je dete povereno i koji (samostalno) vrši roditeljsko pravo nema izvorno pravo stanovanja na stanu u svojini drugog roditelja ( kome dete nije povereno) već to pravo ima samo uz dete i u njegovom najboljem interesu. Sa navedenog razloga tužilja kao roditelj kome je mlt. dete stranaka povereno i koja samostalno vrši roditeljsko pravo nema aktivnu legitimaciju za utvrđenje i ustanovljenje prava stanovanja u korist mlt. deteta, već je u parnici aktivno legitimisano mlt. dete stranaka, čije je to izvorno pravo ( a koga u parnici zastupa tužilja kao njegov zakonski zastupnik). Kako je tužilja tužbu podnela u svoje ime, a ne u ime mlt. deteta stranaka kao njen zakonski zastupnik, žalbeni sud je pobijanu presudu preinačio i zahtev tužilje odbio.

Iz presude Apelacionog suda u Novom Sadu, Gž2 64/2018 od 26. aprila 2018. god.